Ekarpen oparoa egin dio Paulo Agirrebaltzategik euskal pentsamenduari, bai gaiei dagokienez, bai idazlan eta orrialde kopuruei dagokienez ere.
Hainbat jakintza alor jorratu ditu bere ibilbidean zehar: hizkuntz eta kultur antropologia, euskalgintza eta euskararen modernizazioa, estaturik gabeko herriak eta hizkuntza gutxituak, Eliza partikularra eta Euskal Eliza...
Teologiako idazlanetan, kultur teologiaren ildoa landu du gehienbat, batez ere Euskal Herriaren egoerari eta askapen-borrokari begira, eta Eliza partikularraz eta Euskal Elizaz hausnartu du, besteak beste.
Euskalgintzari dagokionez, euskararen modernizaziorako lanean aritu da, Jakin Taldearen proiektuari jarraiki. UZEIren hiztegi tekniko-berezituetan eta EUSENOR proiektu entziklopedistan egindako lana dira jardun horren erakusgarri. Era berean, euskararen normalkuntzan herri mugimenduek duten lekua eta eragina izan ditu kezka. Estaturik gabeko nazioen eta hizkuntza gutxituen aldeko ekimenetan ere parte hartu du, nazioarteko erakundeen baitan.
Euskara eta euskal literaturaren arloko lanen artean, nabarmenak dira Arantzazuri buruz egindako ikerketak, oro har, eta Arantzazuko hainbat idazle eta ikertzaileri buruzko azterlanak: Bitoriano Gandiaga, Ignazio Omaetxebarria eta Salbatore Mitxelena, besteak beste. Arantzazuko Santutegiak Euskal Herriaren historia sozial, kultural, literario eta artistikoan izan duen lekua eta garrantzia aztertu ditu, eta bertan sortutako testuen edizio kritikoak apailatu.
