ETAren eta estatuaren indarkeriari azken urteetako euskal nobelak nola begiratu dion aztertzen da. Biktimak erdigunean jarriz eta familia barruko harremanen kontakizunaz baliatuz, euskal nobelak jasotako herentzia politikotik ihes egin nahi eta ezinaren lekukotza ematen duela argudiatzen da.